Claudine Doury’nin övgüyle karşılanan Artek serisi, bizi bir zamanlar prestijli olan Sovyet gençlik kampının içine davet ediyor ve ergenliğin gelip geçici doğasını gözler önüne seriyor. Yumuşak ve zarif tonlardan oluşan bir paletle Doury’nin objektifi, kolektif yaşamın disiplinini ve onun içindeki sessiz kendini keşfetme anlarını aynı anda yakalıyor.
BİR YAZDAN KALANLAR
SANATÇI PROFİLİ
Sanatçı, işlerinde genellikle kimlik, geçiş dönemleri ve aidiyet gibi temalara odaklanıyor. Artek de bu minvalde, çocuklukla yetişkinlik arasındaki geçişi betimliyor. Kampın kendine özgü disiplini, kolektif ruhu ve bireysel anılar arasında sıkışmışlık hissi, serinin ana temalarından biri. Ancak burada anlatılan, nostaljinin romantik bir tasviri değil, daha ziyade otantik bir his; pür bir haliyle değil, daha çok sorgulanan, dönüşen, çatışan bir unsur olarak yer alıyor. Doury’nin kareleri, bireyselliğin kolektif bir kimliğe nasıl evrildiğini ya da bunun tam tersine nasıl sorgulandığını düşündürüyor.
FOTOĞRAFLAR: CLAUDINE DOURY
YAZI: IMA TRAUM
