Hollywood’un parlak yüzeyiyle gündeliğin unutulmuş gölgelerini buluşturan Cohen, aşırılıkla mahremiyet arasındaki ince çizgide kendi sahnesini kuruyor.

Jan Pypers'ın ‘Diorama’ serisi, camın ardındaki manzaradan bugünün pürüzsüz imgelerine uzanarak, izleyiciyi yanılsamanın kalbine davet ediyor.

'Finally I Can Go', kaybın ve yasın ötesinde, hatırlamanın ve hafızayı canlı tutmanın bir yolu olarak fotoğrafın gücünü gösteriyor.

Lautaret Geçidi’ndeki botanik bahçeden ‘Hannibal’ efsanesine uzanan yolculuk, bizi canlıların ve ışığın bir araya geldiği epik bir rüyaya sürüklüyor.

Guim Tió’nun resimleri bir hikâye anlatıyor; hatırlamanın ve unutmanın bir arada var olabileceği, sanki ikisi aynı anda mümkünmüş gibi.

Simon Diebold’un fotoğrafları, çağımızı tanımlayan eşik mekânlarında yaşıyor: dijital ile analog, varlık ile yokluk, birey ile kolektif arasında.